Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Siedliskach Bogusz

Kochane Dzieci! Paszporty naszych pielgrzymów mają już wiele pieczątek, tak jak wasze wiele naklejek, a to znak, że pokonaliśmy już wiele kilometrów i odcinków pielgrzymki szlakiem Św. Jakuba do Jego grobu w Santiago de Compostela. Wkrótce i nasi bohaterowie Piotrek, Kuba, Wiktoria, Mama, tata i Ks. Jerzy oraz my dotrzemy do celu.

Widzimy, że pielgrzymowanie potrafi człowieka wiele nauczyć oraz jak mówiliśmy na początku zbliżyć do Boga i drugiego człowieka. Przy okazji poznajemy piękno przyrody, ciekawe miejsca i sanktuaria.

Ks. Jurek postanowił wyjaśnić dzieciom, dlaczego muszla jest symbolem drogi Świętego Jakuba i znakiem tych, którzy pielgrzymują do Jego grobu. Istnieje kilka historii, które to tłumaczą. Ks. Jerzy postanowił opowiedzieć tą najbardziej przez niego ulubioną. Te muszle biorą się z małży Św. Jakuba zwanych pogrzebkami. Przegrzebki to smakołyk zaliczany do owoców morza. Środowiskiem naturalnym tych mięczaków jest obszar północno-wschodniego Atlantyku. Wyławia się je od Norwegii po Afrykę Północną. Występują zarówno w wodach płytkich, jak i głębokich chowając się na dnie. Małże świętego Jakuba osiągają zazwyczaj 10-15 cm długości. Przegrzebki, zwane małżami świętego Jakuba czy też muszlą pielgrzyma, to wykwintny smakołyk podawany w kuchniach na całym świecie. Stanowią one element zdrowej diety, który dostarcza organizmowi cennych składników odżywczych i zdrowotnych. I teraz pytanie – zagadka: A co takiego cennego można znaleźć w ciele małża? Perły z których potem można zrobić śliczną biżuterię. Każda perła jest obronną reakcją małża na drobny nawet malutki piasek, który nieoczekiwanie pojawił się w jego ciele. Wtedy małż wytwarza wokół tego ziarenka piasku czy pyłku taką masę z której powstaje śliczna perła a z niej biżuteria.

Symbolem Św. Jakuba jest muszla, bo pielgrzym, który wyrusza na Jego szlak sam będzie tworzył takie perły. To jest przenośnia, która oznacza, że tak jak małż tworzy perły broniąc się przed zanieczyszczeniem, jakimś obcym ciałem tak samo i pielgrzym musi pokonać wiele trudności, musi zmierzyć się z nie zawsze sprzyjającą pogodą, ze zmęczeniem, z chęcią rezygnacji z pielgrzymki i to wszystko powoduje, że powstają w nim piękne duchowe perły jak: wytrwałość, determinacja, opanowanie, współpraca z innymi i wiele innych.

I każdy z nas po tych roratach rozwinął w sobie wiele pereł, cały naszyjnik pereł. Bo jesteście odważni, nie boicie się złej pogody, śniegu, mrozu; pomagacie innym modlić się i przeżywać adwent, na pewno przez tą modlitwę wyprosiliście komuś łaskę nawrócenia, a parafii Boże błogosławieństwo; na pewno mama i tata są z was dumni i co najważniejsze rozśpiewaliście mi siedliski Kościół.

PYTANIA:

1. Jak nazywa się małż z którego biorą się muszle Św. Jakuba?
2. Gdzie żyje ten małż, i co takiego tworzy w sobie i kiedy?
3. Jakie to perły tworzy ten, kto pielgrzymuje szlakiem Św. Jakuba do Santiago de Compostela?
4. Jakie perły wytworzyliśmy my w czasie rorat pielgrzymując duchowo do grobu Św. Jakuba?

Kochane Dzieci! Wiktoria znalazła wytłumaczenie dlaczego szlak Św. Jakuba nazywa się najpiękniejszą drogą świata. Bo pielgrzymując można podziwiać piękno przyrody, czyli cudowne widoki, zachody i wschody słońca. Piotrkowi z kolei na szlaku podobały się zabytkowe miejsca.

Nagle nasi pielgrzymi przechodzili obok bardzo starego cmentarza i postanowili sprawdzić z jakich czasów pochodzi najstarszy nagrobek, oczywiście zachowując powagę i ciszę. I dzieci znajdowały groby, lekarzy, nauczycieli, żołnierzy, grób księdza. Były to osoby, które za życia czyniły wiele dobra służąc Ojczyźnie. Ks. Jerzy wyjaśnił w jaki sposób można podziękować zmarłym za cale dobro jakie nam zostawili: poprzez modlitwę, zapalenie znicza, kwiaty i najważniejsze to odwiedzanie ich grobów.

PYTANIA:

1. Jakie miejsce dziś odwiedzili nasi bohaterowie?
2. Co dzieci tam zobaczyły?
3. Jak możemy okazać naszym zmarłym wdzięczność?

PRZYGOTOWANIE KOŚCIOŁA DO ŚWIATA ODBĘDZIE SIE W PONIEDZIAŁEK 18 GRUDNIA 2022 – GODZINA 18.00

ZAPRASZAM CHETNYCH PANÓW i PANIE ZWŁASZCZA Z KGW LEKTORÓW I MŁODZIEŻ

Kochane Dzieci! Nasi pielgrzymi znaleźli nocleg. Na pielgrzymce nocleg to bardzo ważna sprawa. Bo, żeby iść dalej to trzeba odpocząć i nabrać sił. Noclegi to nie są apartamenty czy hotele pięciogwiazdkowe. To są takie pokoje z łóżkami i stolikiem, z łóżkami nawet piętrowymi. I tu pojawił się problem, bo chłopcy pokłócili się o to, kto śpi na górze a kto na dole.

Ks. Jerzy, opowiedział chłopcom pewną historię związaną ze Św. Dominikiem Savio, patronem ministrantów. Otóż pewnego razu dwóch starszych jego kolegów umówiło się na wspólną bijatykę. Z odległości kilku metrów mieli obrzucać się kamieniami. Dowiedział się o tym Św. Dominik i postanowił im to uniemożliwić. Poprosił ich by spełnili jedną prośbę. Na miejscu walki wyjął krzyż i powiedział: Jezus na krzyżu przebaczył swoim katom, a wy chcecie wymierzyć sobie zemstę z powodu takiego głupstwa. I dodał, że skoro chcą dopuścić się przemocy i rzucać kamieniami, to niech najpierw tymi kamieniami uderzą w niego.

Chłopcy zrozumieli ta historię, ze kłótnia niczemu nie służy i obraża Jezusa. Jezus cieszy się jak ludzie żyją w zgodzie i sobie nawzajem przebaczają. Chłopcy postanowili łóżko na górze oddać Wiktorii, która nakłoniła ich do przebaczenia.

PYTANIA:

1. Jakiego Świętego poznali nasi bohaterowie?
2. Czego on nas uczy? Czy łatwe jest powstrzymywanie innych od grzechy i nakłanianie o zgody i przebaczenia?
3. Z czego najbardziej cieszy się Pan Jezus?

„Modlitwa franciszkańska”

Panie, uczyń mnie narzędziem Twego pokoju.
Tam, gdzie nienawiść – pozwól mi siać miłość,
gdzie krzywda – przebaczenie,
gdzie zwątpienie – wiarę,
gdzie rozpacz – nadzieję,
gdzie mrok – światło,
tam gdzie smutek – radość.

Spraw, Panie, abym nie tyle szukał pociechy,
ile pociechę dawał;
nie tyle szukał zrozumienia, co rozumiał
nie tyle był kochany, ile kochał.

Albowiem dając – otrzymujemy,
przebaczając – zyskujemy przebaczenie,
a umierając – rodzimy się do życia wiecznego.

Kochane Dzieci! Dzisiaj sprawdziły się słowa piosenki, “zimny wiatr wieje z mocą” co bardzo utrudniało pielgrzymowanie. Wszyscy szukali znaku muszli, która ja wiemy na szlaku Św. Jakuba jest drogowskazem. Jeśli nie możemy jej na drodze znaleźć to by oznaczało, że się zgubiliśmy. Ks. Jerzy zaproponował poproszenie o pomoc świętych i błogosławionych orędowników w niebie. Pierwszy święty orędownik niejako stał na drodze bo był w kapliczce przydrożnej. A był to Św. Jan Nepomucen żyjący w XIV wieku. Patron szczerej spowiedzi, dobrej sławy i Pragi, gdzie zginął śmiercią męczeńską. Pobożność ludowa sprawiła, że wiele jego figur stawiano przy mostach, i rozstajach dróg, skrzyżowaniach. Bowiem swoim orędownictwem pomagał ludziom wybrać dobra drogę w życiu.

Zbliżała się burza, więc nasi pielgrzymi postanowili się pomodlić do Św. Jan Nepomucena by im wskazał właściwy kierunek drogi. W czasie modlitwy Piotrek znalazł ukryty w trawie na kamieniu znak muszli, która była dla nich drogowskazem, mówiła im, że idą w dobrym kierunku.

PYTANIA:

1. Co dzisiaj przydarzyło się naszym pielgrzymom na szlaku Św. Jakuba?
2. Jak poradzili sobie w tej sytuacji?
3. Kogo patronem jest Św. Jan Nepomucen?
4. Dlaczego jego figura ustawiana jest na rozdrożach i rozstajach dróg?

MODLITWA DO ŚW. JANA NEPOMUCENA O DOBRĄ SPOWIEDŹ

OJCZE, teraz proszę Cię za tego kapłana przed którym będę się spowiadał/a.

Proszę Cię PANIE JEZU o miłosierną miłość dla mego spowiednika – przewodnika duchowego, który w Twoim Imieniu skieruje moje życie na prawdziwą drogę.

PANIE JEZU! pomóż mu, aby nieustannie był w pełni Tobie oddany.

Niech i jego serce zdecyduje się całkowicie na Ciebie. I niech on znajdzie siły, aby wyrzec się wszystkich innych panów. Niech i on wyzwoli się z wszelkiego zniewolenia i nałogów.

TY JEZU bądź dla niego zawsze wszystkim, aby on jako Twój sługa mógł w Twoim imieniu pouczać mnie i natchnąć odwagą. Otwórz jego serce i ucho, aby mnie zrozumiał i potrafił należycie poprowadzić. Amen.