Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Siedliskach Bogusz

Kochane Dzieci! Nasi bohaterzy RORAT są już na szlaku Św. Jakuba, i nie tylko jak w piosence roratniej po drodze oglądają święte miejsca i sanktuaria, ale i piękno przyrody, pola, łąki, i zapierające dech wschody słońca. Po drodze przed miasteczkiem zobaczyli przydrożny krzyż pięknie udekorowany polnymi kwiatami. Ks. Jerzy wytłumaczył im, ze to tzw. KRZYŻ MOROWY, który ustawiano przed osadami, aby chronił ludzi przed zarazą, i różnymi nieszczęściami jak: wypadki, nagła śmierć, gwałtowne burze i gradobicia.

Nasi pielgrzymi wspólnie z dziećmi z wioski przy tym krzyżu odmówili różaniec. Którzy potem opowiedzieli historię tego przydrożnego krzyża, który został postawiony przez ich pradziadków po epidemii, która nawiedziła miasteczko. Od tamtej pory mieszkańcy przychodzą pod ten krzyż, aby modlić się o opiekę Bożej Opatrzności nad nimi oraz dbają o to, aby zawsze przy krzyżu były świeże i piękne kwiaty. Mieszkańcy przychodzą pod ten krzyż zawsze, nawet w zimie i kiedy pada deszcz, każdego dnia.

W miasteczku Ks. Jerzy zaproponował postój, i lemoniadę.

PYTANIA:

1. Co to jest krzyż morowy? I przed czym miał chronić mieszkańców?
2. Czy w naszej parafii są kapliczki i krzyże przydrożne? Czy pamiętacie aby przechodząc obok nich uczynić znak krzyża a w maju czy na wakacjach nawet się przy nich pomodlić?

Ważniejsze kapliczki przydrożne w parafii:

Kochane Dzieci! Dzieci już miały dwie pieczątki, jak pamiętacie od konduktora i proboszcza Kościoła Św. Jakuba. Rodzina była pełna zapału by wyruszyć na szlak Św. Jakuba. Już wiemy co jest znakiem szlaku Św. Jakuba, a jest nim muszla. Dlatego pielgrzymując szlakiem Św. Jakuba do Jego grobu w Santiago de Compostela oprócz zbierania pieczątek, które są dowodem odwiedzenia różnych miejsca, szukamy też drogowskazów z muszlą. Bo właśnie muszle wskażą nam drogę i doprowadzą nas do celu. Idąc tym szlakiem trzeba być czujnym, spostrzegawczym bo można zgubić właściwy kierunek. Kuba obiecał, że będzie wypatrywał tej muszli i pilotem pielgrzymki.

Ludzi zwracali na nich uwagę, bo odróżniali się od innych przechodniów. Mieli wielkie plecaki i turystyczne ubrania. Kuba rzeczywiście szybko odnajdywał znak muszli pośród innych znaków i drogowskazów. Podobnie i w naszej pielgrzymce do nieba, czyli naszym życiu jest wiele drogowskazów. To są na pewno Boże przykazania, które Pan Bóg dał Mojżeszowi na górze Synaj; to są przykazania Kościelne, i przykazanie miłości Boga i bliźniego; ponadto główne prawdy wiary i warunki dobrej spowiedzi. I jeżeli zwracamy w życiu na te drogowskazy i znaki, to na pewno one zaprowadzą nas do szczęścia w niebie. Te znaki zbliżając nas do siebie, drugiego człowieka zbliżają nas też do Boga, a to jest jak wiecie cel pielgrzymki.

PYTANIA:

1. Jaki to znak jest na szlaku Św. Jakuba Apostoła, który wyznacza kierunek drogi?
2. Jakie to znaki znajdują się na naszej drodze do nieba? Potraficie je wymienić?

Mapa Dróg św. Jakuba w Europie

TEMAT DNIA: Eucharystia źródłem energii

Kochane Dzieci! Nasi bohaterzy rorat, czyli Wiktoria, Kuba, Piotrek ich Rodzicie i Ks. Jerzy dotarli do Kościoła Św. Jakuba i znaleźli tablicę mówiącą o szlaku Św. Jakuba, czyli po hiszpańsku CAMINO.

Dzieci bardzo szybko chciały wyruszyć na ten szlak, jednak ksiądz Jerzy kazał im przypomnieć jaki jest cel tego pielgrzymowania do Grobu Św. Jakuba w Santiago de Compostela. A jest nim zbliżenie się do Boga i drugiego człowieka. Dzieci przeoczyły ważne miejsce rozpoczynając tą pielgrzymkę. Byli bowiem przy Kościele. Nie wystarczy się przeżegnać, ale w Kościele ktoś jest obecny, nawet gdyby nie było ludzi. Przypomina nam o tym tzw. WIECZNA LAMPKA. Będąc w Kościele powinniśmy poszukać wiecznej lampki i przywitać się z Jezusem, który w nim przebywa w Najświętszym Sakramencie. Czy wiecie jakimi słowami witamy się z Jezusem w Kościele?

Pielgrzymka szlakiem Św. Jakuba rozpoczęła się od Kościoła Św. Jakuba, który jest patronem pielgrzymów. Zanim wyruszyli na szlak postanowili uczestniczyć we Mszy Świętej i być do Komunii. Ksiądz Jerzy wytłumaczył dzieciom, że nasze życie to jedna wielka pielgrzymka, której celem jest niebo. Tej pielgrzymki nie można szczęśliwie ukończyć bez Mszy i częstej Komunii. To jest dla nas źródło siły duchowej i najlepszy energetyk. Chłopcy w czasie Mszy służyli przy ołtarzu jako ministranci. A Proboszcz tego Kościoła podbił im PASZPORTY PIELGRZYMA.

PYTANIA:

1. Z jakiego miejsca rozpoczęła się pielgrzymka szlakiem Św. Jakuba naszych bohaterów?
2. Co w Kościele nam przypomina, że tutaj jest obecny Pan Jezus i jakimi słowami się z Nim witamy?
3. Co jest źródłem duchowej siły dla każdego pielgrzyma także w tej pielgrzymce do nieba?

Dzisiaj polecam rozmyślanie nad fragmentem mojego kazania rekolekcyjnego dla dzieci:

“Widzicie więc, jak ważna jest Msza Święta. Jeszcze raz powtórzę – jest ona najważniejsza. Bez matematyki, bez polskiego, bez chemii i fizyki mona iść do nieba, a bez Mszy Świętej jest to niemożliwe. Bo ta jedna godzina w tygodniu poświęcona na Mszę Świętą jest jak ster dla okrętu. Jeśli ktoś pięknie żyje, a nie chodzi do Kościoła, to jest, jak wspaniały statek, szybki, ogromny, piękny, ale ten wspaniały statek pływa bez steru. Na pewno bez steru prędzej czy później wpłynie na mieliznę, prędzej czy później się rozbije o jakąś górę lodową. Wiemy dobrze co w naszym życiu może być tą mielizną czy góra lodową. Kogoś kto chodzi w niedzielę na Mszę Świętą, można porównać do jachtu ze sterem, który dopłynie do celu, czyli nieba”.

Kochane Dzieci! Wiktoria, Piotrek i Jakub, ich Rodzicie i Ks. Jerzy wyruszyli już na najpiękniejszą drogę świata czyli szlak Św. Jakuba Apostoła. Już w pierwszym dniu po wyjściu z pociągu i zdobyciu pierwszej pieczątki znaleźli się w centrum dużego miasta. Postanowili znaleźć początek szlaku Św. Jakuba, ale w dużym mieście nie było to takie proste. Kuba zapytał pewnego pana w ciemnych okularach gdzie jest początek drogi czyli gdzie rozpoczyna się szlak Św. Jakuba. Okazało się, że ten Pan ma nie tylko ciemne okulary, ale i białą laskę, bo był niewidomy.

Udali się do pierwszego Kościoła na szlaku czyli Kościoła p.w. Św. Jakuba. Niewidomy Pan opowiedział dzieciom, że kiedyś udał się na pielgrzymkę do grobu Jakuba czyli Sanktuarium Santiago de Compostela bo chciał prosić o łaskę wzroku. Nie odzyskał wzroku ciała, ale Św. Jakub wyprosił mu łaskę wzroku duszy, czyli wiarę. Teraz widział bardzo daleko bo widział gdzie jest niebo.

PYTANIA:

1. Kogo Kuba zapytał o drogę?
2. Kim był ten pan?
3. Czego dokonał w swoim życiu?
4. Jaki cud otrzymał o co zmieniło się w Jego życiu po pielgrzymce szlakiem Św. Jakuba?