Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Siedliskach Bogusz

PRZYGOTOWANIE KOŚCIOŁA DO ŚWIATA ODBĘDZIE SIE W PONIEDZIAŁEK 18 GRUDNIA 2022 – GODZINA 18.00

ZAPRASZAM CHETNYCH PANÓW i PANIE ZWŁASZCZA Z KGW LEKTORÓW I MŁODZIEŻ

Kochane Dzieci! Nasi pielgrzymi znaleźli nocleg. Na pielgrzymce nocleg to bardzo ważna sprawa. Bo, żeby iść dalej to trzeba odpocząć i nabrać sił. Noclegi to nie są apartamenty czy hotele pięciogwiazdkowe. To są takie pokoje z łóżkami i stolikiem, z łóżkami nawet piętrowymi. I tu pojawił się problem, bo chłopcy pokłócili się o to, kto śpi na górze a kto na dole.

Ks. Jerzy, opowiedział chłopcom pewną historię związaną ze Św. Dominikiem Savio, patronem ministrantów. Otóż pewnego razu dwóch starszych jego kolegów umówiło się na wspólną bijatykę. Z odległości kilku metrów mieli obrzucać się kamieniami. Dowiedział się o tym Św. Dominik i postanowił im to uniemożliwić. Poprosił ich by spełnili jedną prośbę. Na miejscu walki wyjął krzyż i powiedział: Jezus na krzyżu przebaczył swoim katom, a wy chcecie wymierzyć sobie zemstę z powodu takiego głupstwa. I dodał, że skoro chcą dopuścić się przemocy i rzucać kamieniami, to niech najpierw tymi kamieniami uderzą w niego.

Chłopcy zrozumieli ta historię, ze kłótnia niczemu nie służy i obraża Jezusa. Jezus cieszy się jak ludzie żyją w zgodzie i sobie nawzajem przebaczają. Chłopcy postanowili łóżko na górze oddać Wiktorii, która nakłoniła ich do przebaczenia.

PYTANIA:

1. Jakiego Świętego poznali nasi bohaterowie?
2. Czego on nas uczy? Czy łatwe jest powstrzymywanie innych od grzechy i nakłanianie o zgody i przebaczenia?
3. Z czego najbardziej cieszy się Pan Jezus?

„Modlitwa franciszkańska”

Panie, uczyń mnie narzędziem Twego pokoju.
Tam, gdzie nienawiść – pozwól mi siać miłość,
gdzie krzywda – przebaczenie,
gdzie zwątpienie – wiarę,
gdzie rozpacz – nadzieję,
gdzie mrok – światło,
tam gdzie smutek – radość.

Spraw, Panie, abym nie tyle szukał pociechy,
ile pociechę dawał;
nie tyle szukał zrozumienia, co rozumiał
nie tyle był kochany, ile kochał.

Albowiem dając – otrzymujemy,
przebaczając – zyskujemy przebaczenie,
a umierając – rodzimy się do życia wiecznego.

Kochane Dzieci! Dzisiaj sprawdziły się słowa piosenki, “zimny wiatr wieje z mocą” co bardzo utrudniało pielgrzymowanie. Wszyscy szukali znaku muszli, która ja wiemy na szlaku Św. Jakuba jest drogowskazem. Jeśli nie możemy jej na drodze znaleźć to by oznaczało, że się zgubiliśmy. Ks. Jerzy zaproponował poproszenie o pomoc świętych i błogosławionych orędowników w niebie. Pierwszy święty orędownik niejako stał na drodze bo był w kapliczce przydrożnej. A był to Św. Jan Nepomucen żyjący w XIV wieku. Patron szczerej spowiedzi, dobrej sławy i Pragi, gdzie zginął śmiercią męczeńską. Pobożność ludowa sprawiła, że wiele jego figur stawiano przy mostach, i rozstajach dróg, skrzyżowaniach. Bowiem swoim orędownictwem pomagał ludziom wybrać dobra drogę w życiu.

Zbliżała się burza, więc nasi pielgrzymi postanowili się pomodlić do Św. Jan Nepomucena by im wskazał właściwy kierunek drogi. W czasie modlitwy Piotrek znalazł ukryty w trawie na kamieniu znak muszli, która była dla nich drogowskazem, mówiła im, że idą w dobrym kierunku.

PYTANIA:

1. Co dzisiaj przydarzyło się naszym pielgrzymom na szlaku Św. Jakuba?
2. Jak poradzili sobie w tej sytuacji?
3. Kogo patronem jest Św. Jan Nepomucen?
4. Dlaczego jego figura ustawiana jest na rozdrożach i rozstajach dróg?

MODLITWA DO ŚW. JANA NEPOMUCENA O DOBRĄ SPOWIEDŹ

OJCZE, teraz proszę Cię za tego kapłana przed którym będę się spowiadał/a.

Proszę Cię PANIE JEZU o miłosierną miłość dla mego spowiednika – przewodnika duchowego, który w Twoim Imieniu skieruje moje życie na prawdziwą drogę.

PANIE JEZU! pomóż mu, aby nieustannie był w pełni Tobie oddany.

Niech i jego serce zdecyduje się całkowicie na Ciebie. I niech on znajdzie siły, aby wyrzec się wszystkich innych panów. Niech i on wyzwoli się z wszelkiego zniewolenia i nałogów.

TY JEZU bądź dla niego zawsze wszystkim, aby on jako Twój sługa mógł w Twoim imieniu pouczać mnie i natchnąć odwagą. Otwórz jego serce i ucho, aby mnie zrozumiał i potrafił należycie poprowadzić. Amen.

Kochane Dzieci! Z naszymi bohaterami jesteśmy na szlaku Św. Jakuba. Grupa pielgrzymów trochę się powiększyła bo dołączyły dzieci z miasteczka, które było na szlaku. Mówiliśmy już na początku, że im większa wspólnota czy grupa tym lepiej, bo jest więcej radości, a także więcej pomysłów na lepsze miłe spędzenie czasu i drogi. Nic więc dziwnego, ze dzieci grały w kalambury, głuchy telefon, berka.

Widzimy, że na pielgrzymce sprawdzają się słowa naszej piosenki na roraty: kiedy przyjaciół duże grono, to jest wesoło; ale też na pielgrzymce mogą boleć nas nogi i człowiekowi wydaje się, że brakuje mu sił. Tak też było z Kubą, Piotrkiem i Wiktorią.

Aby dodać pielgrzymom sił, Ks. Jurek zarządził postój i odpoczynek. W czasie odpoczynku opowiedział uczestnikom pielgrzymki pewną historię związaną ze Św. Jakubem Apostołem. Kiedy Św. Jakub dotarł do jakiegoś miejsca i głosił Ewangelię Jezusa, zauważył, że nikt nie chce go słuchać, a nawet byli tacy, którzy jawnie odrzucali Ewangelię Jezusa, tą Dobrą Nowinę o zbawieniu. Tylko udało mu się pozyskać siedmiu uczniów dla Jezusa w tym mieście. Jakub stracił nadzieję i myślał by już nie głosić Ewangelii i wrócić do Jerozolimy. Ale wtedy wydarzyło się coś niezwykłego bo ukazała Mu się Matka Najświętsza i kazała iść dalej i głosić Ewangelię Jezusa. Obiecała, że to miasteczko się nawróci i będzie Jej oddawać cześć. Św. Jakub posłuchał Matki Bożej i poszedł dalej głosić Ewangelię.

To miasteczko nazywa się Saragossa i tam znajduje się dzisiaj najsłynniejsze na cały świat sanktuarium maryjne w Hiszpanii.

Morał tego z taki, że nie należy się w życiu podawać i łatwo rezygnować. Trudności powinny nas bardziej mobilizować. Trzeba nam również pamiętać, ze na tej pielgrzymce do nieba nie jesteśmy sami. Również i z nami jest Matka Boża a symbolizuje ją świeca przy ołtarzu, która nazywa się RORATKA. A siły do tej pielgrzymki znajdujemy w modlitwie, w sakramentach i częstej Komunii Świętej.

PYTANIA:

1. Dlaczego warto pielgrzymować w grupie, razem? W co w czasie drogi bawiły się dzieci?
2. Jaka to historię opowiedział Ks. Jerzy dzieciom?
3. Kto i co nam dzisiaj dodaje siły w pielgrzymce do nieba?

Kochane Dzieci! Nasi bohaterzy RORAT są już na szlaku Św. Jakuba, i nie tylko jak w piosence roratniej po drodze oglądają święte miejsca i sanktuaria, ale i piękno przyrody, pola, łąki, i zapierające dech wschody słońca. Po drodze przed miasteczkiem zobaczyli przydrożny krzyż pięknie udekorowany polnymi kwiatami. Ks. Jerzy wytłumaczył im, ze to tzw. KRZYŻ MOROWY, który ustawiano przed osadami, aby chronił ludzi przed zarazą, i różnymi nieszczęściami jak: wypadki, nagła śmierć, gwałtowne burze i gradobicia.

Nasi pielgrzymi wspólnie z dziećmi z wioski przy tym krzyżu odmówili różaniec. Którzy potem opowiedzieli historię tego przydrożnego krzyża, który został postawiony przez ich pradziadków po epidemii, która nawiedziła miasteczko. Od tamtej pory mieszkańcy przychodzą pod ten krzyż, aby modlić się o opiekę Bożej Opatrzności nad nimi oraz dbają o to, aby zawsze przy krzyżu były świeże i piękne kwiaty. Mieszkańcy przychodzą pod ten krzyż zawsze, nawet w zimie i kiedy pada deszcz, każdego dnia.

W miasteczku Ks. Jerzy zaproponował postój, i lemoniadę.

PYTANIA:

1. Co to jest krzyż morowy? I przed czym miał chronić mieszkańców?
2. Czy w naszej parafii są kapliczki i krzyże przydrożne? Czy pamiętacie aby przechodząc obok nich uczynić znak krzyża a w maju czy na wakacjach nawet się przy nich pomodlić?

Ważniejsze kapliczki przydrożne w parafii: